بالاخره کاک فؤاد، کارگر انقلابی و قهرمان جنگ‌های داخلی لبنان، فاتح منطقه‌ی هتل‌ها در بیروت، مدافع سرسخت مناطق «شیاح» و «حار تحریک»، پارتیزان شجاع بندر صور، فرمانده‌ی دلیر فدائیان فلسطین در دل سرزمین‌های اشغالی و بالاخره مربی نظامی، سازمان‌ده و رهبر عملیات پیروز‌مندانه‌ی انقلابی در کردستان در روز ۶ اردیبهشت ماه ۱۳۵۹ هنگامی‌که در خط مقدم جنگ یعنی در چند صدمتری پادگان می‌جنگید، و هنگامی‌که برای ایجاد پوششی مناسب برای خروج یکی از رفقای کومه‌له از سنگری که امکان سقوط آن می‌رفت به آن‌جا شتافت، پس از ایجاد پوشش مناسب جهت عقب‌نشینی رفیق، هنگامی‌که می‌خواست خود نیز به سنگری دیگر برود گلوله‌ی کالیبر ۵۰ سینه‌اش را شکافت و پس از آن‌که به خاک افتاد، خمپاره‌ای نیز کنار سرش بزمین خورده و منفجر گردید و بدینسان زندگی افتخارآفرین یک انقلابی که ۹ سال مداوم در تمامی جبهه‌های مبارزه علیه امپریالیسم و سرمایه‌داری، ارتجاع و صهیونیسم، مسلحانه مبارزه کرد پایان یافت.
خبرنامه‌ی کومه‌له بعد از شهادت رفیق مرتضی (فؤاد) نوشت:
«… در ساعت ۱٢ ظهر روز ۶/٢ (۱۳۵۹) واحد‌های ارتش یورش شدیدی را از محله «گروی گرول» به طرف شهر آغاز کردند. هدف آنها تصرف تپه‌ی «شیخ محمد صادق» واقع در ضلع شرقی پادگان و به فاصله‌ی حدود ۵۰۰ متر در خارج از آن بوده است…… در این عملیات یکی از هم‌رزمان و هم‌سنگران غیرکرد به‌نام فؤاد که سال‌ها در سرزمین فلسطین علیه سگ زنجیری امپریالیسم یعنی اسرائیل جنگیده و این بار در کنار خلق کرد و پیش‌مرگان سازمان ما می‌جنگید و صادقانه و فعالانه به مبارزه مسلحانه‌اش ادامه می‌داد شهید شد. این رفیق فداکار عضو سازمان وحدت کمونیستی و یار و یاور ما در مبارزات‌مان بود. خود او نیز یکی از فرزندان دلیر خلق عرب در خوزستان بود. او یکی از شجاع‌ترین و فداکار‌ترین و کاردان‌ترین پیش‌مرگانی بود که در جنبش مقاومت خلق کرد از ابتدا شرکت کرد،
یادش همیشه گرامی باد.»
زندگی‌نامه ابو شاهین در زیر
vahdatcommunisti.com 